Nie ma to jak Tekla...

Wydawało się, że nasza najstarsza mastifka  Pola będzie najlepszą towarzyszką  dla Georgiany. Przecież jeszcze nie tak dawno mała Tina i duża Pola tworzyły bardzo zgrany duet. Jednak ku  naszemu zdziwieniu Pola nie tylko nie była zainteresowania zabawą, ale nawet wydawała z siebie coś w rodzaju gniewnego pomrukiwania. W roli "męczennicy" po raz kolejny sprawdziła się Tekla. Wcześniej bernardynka "matkowała" Poli, natomiast Tina wyraźnie nie przypadła jej do gustu.

Pierwszy bezpośredni kontakt.

A potem... Trzymiesięczna Georgiana błyskawicznie wykorzystała nadarzającą się okazję i z zapałem zaczęła podgryzać wielkie kudłate ucho.

Tekla miała przetrenowany skuteczny scenariusz we wcześniejszych kontaktach z małą Polą. Najpierw robiła groźną minę...

A potem łapa w ruch... i mała pacyfikacja.

Chwila spokoju i pierwszy wspólny spacer. 

Gdy Tekla miała już naprawdę dość podgryzania, jedynym skutecznym sposobem uwolnienia się od małego potworka była ucieczka. Krótkie nóżki Georgiany   nie były w stanie nadążyć za wytrenowaną w biegach Teklą  

Problem w tym, że niestety nie było dokąd uciec. Drzwi do domu zamknięte...

No cóż... Pozostaje pogodzić się z obecnością nowego domownika...

W odróżnieniu od Tekli, Zula pozostawała obojętna na zaczepki i całkowicie ignorowała Georgianę. 

Najwyraźniej postawiła na pokojowe (chociaż obojętne) współistnienie