Z takim oto potworem Tina postanowiła się zaprzyjaźnić. 
Wytrwałość czyni cuda… Tina nie ustawała w ciągłym prowokowaniu bernardynki. Jeszcze niedawno większość zbyt nachalnych prób kończył piorunujący, karcący wzrok Tekli. 
Jednak Tina rosła i ze słabego szczeniaka powoli przeobrażała się w „kawał” psa z dumnie uniesioną głową i chyba silnym poczuciem własnej psiej wartości. 
I Tekla coraz częściej pozytywnie reagowała na zaczepki małej. 
Tina sama chyba nie wierzyła w swoje szczęście. Czy to jednak na pewno bezpieczna zabawa? 
Mała reprymenda? 
Czy raczej zaproszenie do zabawy? 
Chyba tak. Zabawy i przepychanek ciąg dalszy. 
Tekla jest mistrzynią biegów. Małą czeka jeszcze dużo treningów… 
Czasem łaskawie pozwala się dogonić. 
I na końcu oczywiście happy end, czyli Tekla ostatecznie „zdobyta”. 
A może raczej pogodzona z losem? 
To jednak jeszcze nie koniec drogi… Z Zulą sprawa wydaje się prosta… Ale Bartek? To twierdza nie do zdobycia….
Wiadomo samiec i stary kawaler 
