Pięć bernardynów i jeden mastif. Poszło więc szybko i można było przystąpić do zaplanowanych wcześniej czynności okołowystawowych. Sprawozdanie z tej części imprezy może jednak pominę. Dodam tylko, że było super 
Sędzia oficjalnej części: Sebastian Harnik (bernardyny) i Viva-Maria Soleckyj-Szpunar (mastify angielskie).
Klasa otwarta – Alpine Mtn BRUTUS V NA KAŻDĄ POGODĘ, jedyny dorosły samiec i jedyny samiec w stawce. 
Najmłodsze bernardyniątko, czteromiesięczna K-NEFRETETE Na Każdą Pogodę, która na ringu czuła się jak „ryba w wodzie”. 
Suczka o wdzięcznym imieniu, LAST ROSE Transylvania Giant – klasa szczeniąt. 
W klasie szczeniąt biegała też krótkowłosa OH QUEEN Transylvania Giant. 
I jedyna dorosła suczka – krótkowłosa Baroquimos GLAMOUR GIRL, klasa otwarta. 
Chwilę później przyszedł czas na jedynego mastifa. Nie jestem jednak do końca pewna, czy godnie reprezentował swoją rasę 
Na początku z gracją weszłyśmy na ring. Potem było jednak nieco gorzej, a próba przekupstwa nie zdała się na nic. 
A jednak posuwałyśmy się do przodu… ruchem jednostajnie szarpanym. 
Gdyby ktoś wątpił… O naszych wyraźnych postępach świadczy nieruchomy rower, na którego tle wyraźnie się przesuwamy. 
Myliłby się jednak ten, kto by z góry spisał nas na straty. Bywało też dobrze…, ale tylko chwilami. 
Do naszych niekwestionowanych sukcesów można zaliczyć fakt, że dotarłyśmy wspólnie na drugi koniec ringu. Niewiarygodne! 
Potem było już tylko dobrze. Był czas na nowe znajomości. 
A także na spacer i wspólne zdjęcia na tle zalewu. 
